O naukowych dokonaniach Łukasiewicza mówi się często. Tym bardziej teraz, gdy ogłoszono go patronem 2022 roku. Warto pamiętać, że był nie tylko odkrywcą, ale też społecznikiem!
Kim był?
Podobno nie był zbyt wylewny i mówił niewiele, ale nie można mu odjąć uporu i pracowitości. Nie złamał się, gdy interesy nie poszły po jego myśli i wciąż uparcie poświęcał się nauce. Jednocześnie był człowiekiem bardzo rodzinnym, o wielkim sercu. Gdy jako młody naukowiec pracował jako pomocnik aptekarza, zaczął się angażować w politykę. Polska była wtedy pod zaborami, a pełen zapału Łukasiewicz, jak wielu innych, chciał zmienić ten stan rzeczy.
Po ukończeniu studiów, jako młody aptekarz szukał nowych możliwości i dziedzin, w których można zastosować ropę naftową. Badania i eksperymenty pozwoliły mu wydzielić naftę.
Postać Łukasiewicza i jego dusza społecznika
Dla Łukasiewicza nie liczył się tylko zysk. Rafinerie i kopalnie, w których działał, były nie tylko miejscem czerpania zysku, ale także przestrzenią do praktycznej nauki dla nowych polskich specjalistów. Sam Łukasiewicz stał się uznanym międzynarodowym autorytetem w dziedzinie przetwarzania ropy naftowej. Taka postawa nie wzięła się z nikąd. Już jako student bezinteresowanie pomagał kolegom, którzy mieli trudności z nauką.
Przeczytaj też: Polscy matematycy, których warto znać
Dusza społecznika przejawiała się m.in. w podejmowaniu niezależnych inicjatyw, które miały ułatwić życie otaczającym go ludziom. Wprowadził między innymi nowoczesny system ubezpieczeń robotników. Udzielał niskoprocentowych pożyczek, a za własne pieniądze budował drugi, celem polepszeni ich jakości. Finansował także zakładanie sadów. Wspierał wiejską młodzież, która zamierzała studiować i zbudował wiele szkół w różnych miejscowościach.
O tym czym jeszcze wyróżniała się postawa Łukasiewicza, na tle innych przedsiębiorców, przeczytacie TUTAJ
